آیدین آغداشلو از هنرمندان برجستهٔ معاصر ایران در جهان و از متخصصین نقاشی سده پانزدهم و شانزدهم میلادی اروپا و هنر اسلامی (شامل مینیاتور و خوشنویسی) است. او که به استقلال هنری خود افتخار می‌کند، اولین نمایشگاه انفرادی‌اش را در سال در انجمن ایران و آمریکا در تهران برگزار کرد. از آن پس برای گشایش سه موزه – موزه رضا عباسی، موزه دیرینه‌شناسی خرم‌آباد، و موزه هنرهای معاصر صنعتی در کرمان – کوشید. پیش از انقلاب سال ۵۷، آقای آغداشلو مدیر امور فرهنگی و هنری دفتر مخصوص شهبانو فرح پهلوی بود. پس از آن، آقای آغداشلو به پرورش مهارت‌های هنری خود پرداخت و بخشی از زمان خود را در غرب صرف کرد.
از او کتاب‌های متعددی منتشر شده است که در میان آنها هشت کتاب به مجموعه مقالاتش، سه کتاب به مجموعه آثار هنری، و دو پژوهش در مورد تاریخ هنر اختصاص داشته است. نقدهای فیلم او از شهرت برخوردار است و بسیاری از فیلمسازان جوان امروز با نوشته‌های او در مورد سینما بزرگ شده‌اند. کارنامه کاری او شامل تدریس در دانشگاه‌های نام‌آشنا، مثل دانشگاه الزهرا و کرمان، بوده و در دانشگاه‌های معتبری چون آکسفورد، دانشگاه تورنتو، و دانشگاه کالیفرنیا سخنرانی کرده است. او در تهیه و اجرای برنامه‌های تلویزیونی متعدد و فیلم‌های مستند تلویزیونی در مورد هنر و معماری ایران پیش از انقلاب نقش داشت. پس از انقلاب و بعد از آنکه از تمامی سمت‌های رسمی‌اش به دلیل شرایط سیاسی پس از انقلاب اخراج شد، با تاسیس آموزشگاه هنری به کار تدریس نقاشی و تاریخ هنر دست زد و هزاران هنرجو در طول چهار دهه پس از انقلاب زیر نظر او آموزش دیدند.
از دستاوردهای گستردهٔ آقای آغداشلو فراوان تمجید شده است. کسانی چون ادوارد لوسی‌سمیت از آثار آقای آغداشلو به عنوان «براندازی کنایی آن اصولی که در غرب ستایش می‌شود» یاد کرده‌اند. عباس کیارستمی آقای آغداشلو را «نه تنها یک نقاش برجسته» که «یک اسطوره فرهنگی» می‌داند.
دولت فرانسه نیز دستاوردهای آقای آغداشلو را در این زمینه ارج نهاد و در سال ۲۰۱۶ نشان معتبر شوالیهٔ هنر و ادب را در مراسمی در تهران به او اهدا کرد.